Op 9 oktober vond het congres COVID-19 brengt het ziekenhuis sneller naar het jaar 2030 plaats. De vorm van dit congres was 'blended', wat wil zeggen dat deelnemers konden kiezen om in de zaal aanwezig te zijn, of deze middels een livestream te volgen.
Hier kunt u dezelfde beleving ervaring als deelnemers die dit via de livestream gevolgd hebben. Met dat verschil, dat u hier niet over een chatfunctie kunt beschikken om vragen aan de sprekers te stellen. Daarom wordt deze stream hier tegen een gereduceerd tarief aangeboden.
Het programma:
Waarom dit congres:
Zo halverwege 2020 lijkt 2030 nog een heel eind weg. Maar toch zijn moderne ziekenhuisbestuurders vandaag de dag al druk bezig met het voorsorteren van hun organisatie op het zorglandschap over tien jaar. Zal dit landschap dan zo anders zijn dan nu? Nee waarschijnlijk niet, maar vele studies en experts schetsen een toekomst waarbij de uitdagingen van nu alleen maar groter zullen worden en niet kunnen worden opgelost door enkel meer van hetzelfde te blijven doen.
Ook in 2030 zijn er mensen ziek maar het zullen er meer zijn. Mensen blijven langer leven door nieuwe behandelingen en steeds meer mensen zijn ouder dan 65 jaar. Over tien jaar kunnen we nog betere diagnoses stellen, nog betere behandelingen bieden die dan ook meer op het individu zijn toegesneden. Maar tegelijkertijd zal er, onder meer door de toenemende vergrijzing, een chronisch gebrek aan personeel blijven bestaan om zorg te kunnen bieden.
Meer zieken, meer hoogwaardige dure behandelingen en een tekort aan zorgprofessionals, daarvoor zijn oplossingen nodig.
Waarbij het de centrale vraag is: ‘Hoe kan de ziekenhuiszorg doorgroeien/door ontwikkelen, terwijl deze toch toegankelijk en betaalbaar blijft’?
Op deze vraag zal een mix van antwoorden moeten komen. Er zullen wellicht andere eisen aan de interne organisatie van het ziekenhuis worden gesteld. Verdwijnen de MSB’s? Worden medisch Specialisten en andere werknemers mede eigenaar van een ziekenhuis?
Evenzeer veranderen de netwerkrelaties die een ziekenhuis met andere ziekenhuizen en andere externe zorgaanbieders onderhoudt. De Minister denkt aan meer regionalisatie. Maar wat zijn regio’s? Waar bestaan die uit en hoe komen die tot stand? En niet in de laatste plaats zal ook de relatie met patiënten veranderen, waarbij met name voor verpleging en gastvrijheid naar oplossingen buiten het ziekenhuisgebouw worden gezocht. Nederlandse ziekenhuizen bouwen het aantal bedden af, terwijl er voor de toekomst meer patiënten worden verwacht. Waar staan over tien jaar dan de bedden voor medisch specialistische verpleging? Bij de patiënt thuis? In hotels? En hoe wordt die zorg dan geleverd? Alleen middels eHealth technieken? Of wordt het ziekenhuis steeds mobieler en komt deze dan ook bij de patiënt thuis?
Zijn de uitdagingen voor de ziekenhuiszorg kenmerkend voor Nederland? Of staan andere landen ook voor vergelijkbare uitdagingen en hoe gaan zij daar mee om? Daarom hebben wij voor dit congres als keynote spreker, Prof. dr. Zeev Rotstein uit Israël uitgenodigd om een voordracht te houden over hoe hij en zijn collega’s het vooraanstaande Hadassah Medical center toekomst bestendig houden.
Daarnaast zijn er sprekers die vanuit de academie en adviespraktijk hun gedachten komen delen ten aanzien van zwakke plekken in de Nederlandse ziekenhuiszorg, al of niet in vergelijking met voorbeelden uit het buitenland. Zij presenteren voorbeelden van maatregelen die de ziekenhuiszorg gedurende komende tien jaar, op een hoog peil tegen betaalbare kosten, kunnen houden.
COVID-19
Dit congres, met deze sprekers over de vraag hoe de ziekenhuiszorg zich richting 2030 zal ontwikkelen stond aanvankelijk gepland in het voorjaar van 2020 in het episch centrum van de COVID-19 crisis die de geschiedenis in zal gaan als een van meest aangrijpende gebeurtenissen die onze wereldwijde samenleving ooit is overkomen. De beelden die wij dagelijks op TV zagen van een zorgsector die volledig uitgeput en overvallen was door de omvang van deze pandemie, vechtend voor levens van patiënten die op een verschrikkelijke manier aan dit virus stierven, tegen een achtergrond aan grote tekorten aan personeel, beademings apparatuur, beschermende kleding en tests, kwamen uit ziekenhuizen van een aantal sprekers voor dit congres. Gezien de ernst, de actualiteit en de impact van de COVID-19 op het functioneren van de huidige ziekenhuiszorg en de organisatie en positionering van de toekomstige ziekenhuiszorg hebben er vanzelfsprekend toe geleid dat wij onze sprekers hebben gevraagd om, waar mogelijk, deze recente en ingrijpende lessons learned in hun voordrachten te verwerken.
En zoals gebruikelijk op de congressen van de Guus Schrijvers Academie zullen er meerdere concrete en praktische voorbeelden worden besproken van innovaties uit het veld die al worden geïmplementeerd en waarvan ook al resultaten te vermelden zijn.
Onderwerpen
Opening door de dagvoorzitter Janneke van Vliet, voorzitter Guus Schrijvers Academie, toezichthouder en adviseur, oud bestuurder Bravis ziekenhuis.
Heeft COVID-19 de ontwikkelingen in de richting van 2030 voor Patiënten, Medisch Specialisten en Ziekenhuisbestuurstuurders in een stroomversnelling gebracht? In haar welkomstwoord licht Van Vliet deze centrale vraag van het congres toe. Zij benoemt kort de ontwikkelingen die richting 2030 op het pad van de ziekenhuizen afkomen alsmede enkele COVID-19 gedreven innovaties die wellicht blijvend en onomkeerbaar zijn. Zij sluit af met een toelichting op het congresprogramma.
Hadassah Medical center, Israël.
Het Hadassah Medisch Center (Jerusalem) is na het Sheba Medical Center (Tel Aviv) het grootste ziekenhuis van Israël. Centraal voor dit academische ziekenhuis staat de kenmerkende ronde toren die recent is gerenoveerd en met twee etages is verhoogd om de capaciteit van het ziekenhuis te vergroten en cutting edge medische techniek te huisvesten
Het Hadassah University Medical Center is een Universitair Medisch Centrum met nauwe relaties met andere Jerusalemse ziekenhuizen, eerstelijnsklinieken en preventieve klinieken. Het ziekenhuis is onderdeel van een volledig geïntegreerd en gedigitaliseerd zorg netwerk, oftewel: onderdeel van een health system. Dit zorgnetwerk werkt met één IT system voor alle locaties. Sinds jaar en dag heeft het ziekenhuis ervaring met het opvangen van grote groepen patiënten, bijvoorbeeld na een terroristische aanslag. Betekende deze kennis en ervaring en de lange ervaring met het werken met big data tot een voorsprong ten opzichte van andere ziekenhuizen in andere landen tijdens de COVID-19 pandemie? Is dit health system een inspirerend voorbeeld voor regionale en universitaire ziekenhuizen in Nederland en andere landen? In het algemeen? Of specifiek tijdens de Corona pandemie?
Na de inleiding van bestuursvoorzitter Prof. Zeev Rotstein hebben de congresdeelnemers een goed begrip van de succes factoren die het Hadassah University Medical Center tot een internationaal koploperziekenhuis op het gebied van zorginnovatie maken. De inleiding vindt plaats in een interview (in verband met Corona-pandemie; via een internetverbinding) van oud-hoogleraar Guus Schrijvers en GSA directeur Lars Naber met Rotstein. Congresdeelnemers krijgen gelegenheid tot het stellen van vragen.
dr. Anna van Poucke, Sectorleider Health & Partner | KPMG Health, Niet alleen in Nederland staat de zorg onder druk. In de hele westerse en niet-westerse wereld worden partijen in de zorg met gelijke problemen geconfronteerd. Tekorten op de arbeidsmarkt, groeiende zorgvraag, vergrijzing, achterblijvende middelen. Ondanks die wereldwijde, overeenkomstige problemen, leren zorgsystemen weinig van elkaar. Elk land zoekt op eigen houtje naar systemen en aanpakken die wel werken. Op basis van bezoeken naar meer dan 60 landen, schetst Anna van Poucke ‘the perfect health system’. Niet één systeem, maar een samenstel van onderdelen die bewijsbaar werken. Op basis van voorbeelden uit onder meer Israël, India, Scandinavië, de US, Brazilië en Australië, geeft zij aan wat in de Nederlandse context interventies kunnen zijn die leiden naar een duurzaam zorgstelsel. Daarnaast geeft van Poucke een eerste beschouwing van opmerkelijke waarnemingen over landen met een schijnbaar robuust zorgsysteem die tijdens de COVID-19 crisis onverwacht geheel door de mand vielen, of andersom van landen met een ogenschijnlijk labiel systeem die zich opmerkelijk relatief goed staande hielden. Tot slot spreekt van Poucke een verwachting uit of de wereldwijde COVID-19 pandemie ervoor gaat zorgen dat landen wel meer naar elkaar zullen gaan kijken en van elkaar willen leren.
Wiro Gruisen, Manager regio-regie, CZ-zorgverzekeraar, De 10 jarige overeenkomst van CZ Zorgverzekeraar met het Zuyderland Medisch Centrum: onderdeel van een brede Zuidlimburgse alliantie en een voorbeeld van gecontroleerde krimp
Sinds enkele jaren komen uit Zuid-Limburg positieve berichten over Proeftuinen met brede geïntegreerde zorg, Anderhalvelijnszorg in PlusPunt en het Anders Beter Centrum, Burgerkracht, Het terugdringen van sociaal economische gezondheidsverschillen in de Oostelijke Mijnstreek, De tienjarige overeenkomst met Zuyderland Medisch Centrum is er aan de orde.
Die Zuid-Limburgse initiatieven lijken voor de rest van Nederland losstaande projecten, maar niets is minder waar. Er zit één regie onder van gezamenlijke bestuurders van eerste lijn, ziekenhuizen, VVT- en GGZ-instellingen, CZ zorgverzekeraar en gemeenten. Gruisen legt in zijn inleiding uit hoe die gezamenlijke regie tot stand kwam, wat deze anno 2020 inhoudt en wat toekomstperspectieven zijn. Tevens gaat hij in op de vraag: was de reeds aanwezige regionale samenwerking van betekenis voor de opvang van COVID-19-patiënten, het opzetten van centra voor testen en contactopsporing en het verdelen van persoonlijke beschermingsmiddelen? Tot slot gaat Gruisen in op de vraag: Hoe verhouden zich 10 jarige contracten zich tot financiële compensaties voor COVID-19 zorg?
prof. dr. Patrick Jeurissen (bijzonder hoogleraar UMCN Radboud Universiteit, leerstoel betaalbaarheid van de zorg), Ziekenhuizen hebben een ‘gouden eeuw’ achter de rug De afgelopen COVID-19 maanden kregen hun medewerkers eretitels als zorghelden en vitale beroepen. Burgers applaudisseerden op parkeerterreinen bij de hoofdingang. Inmiddels zijn ziekenhuizen de belangrijkste spelers binnen het zorgsysteem, maar blijven ze dat ook? Was alle uitgestelde zorg tijdens de COVID-19-crisis een sluimerende additionele ramp of is het achteraf gezien toch grotendeels onnodige zorg? In budgettair opzicht krijgen andere sectoren zoals de eerste lijn nu de voorrang binnen de hoofdlijnenakkoorden.
Er zijn de afgelopen jaren vier faillissementen geweest. Nieuwe zorgmodellen hebben niet altijd meer vanzelfsprekend het ziekenhuis nodig als hun uitvalsbasis. En het ‘alles-in-een-ziekenhuis’ met zijn kluwen van onderlinge kruissubsidies is kwetsbaar voor alternatieve bedrijfsmodellen. Tegelijkertijd blijft het ziekenhuis als de grootste werkgever van de ‘regio’ beschikken over een belangrijk politiek-maatschappelijk draagvlak. Ziekenhuizen lijken op zoek te moeten naar nieuwe strategieën om hun plek als vitaal middelpunt van het zorgsysteem te behouden. Niet alleen naar ‘steeds meer en steeds groter’, maar naar iets ‘anders’. Maar wat dan, en hoe? De toekomst is open, maar niet leeg. In deze presentatie schetst Jeurissen die toekomst, de dilemma’s en de mogelijkheden die digitalisering en innovaties aan ziekenhuizen bieden.
dr. Gerhard Wullink, Gupta Strategists, Kunnen Big Data en Data Analytics een substantiële bijdrage leveren aan de voorspelbaarheid van de vraag naar zorg? De COVID-19 pandemie was behoorlijk onvoorspelbaar, of toch niet? Welke rol spelen big data bij het bestrijden van de pandemie en het vinden van een vaccin dan wel een geneesmiddel? Levert de pandemie zelf ook weer big data die ons kunnen helpen om een volgende pandemie te bestrijden? En wie verzamelt deze data? Wie stelt ze beschikbaar?
Gupta Strategists heeft veel onderzoek hiernaar gedaan en hierover gepubliceerd. Wullink schetst op basis daarvan de digitale toekomst van het medisch specialistisch handelen en de kracht van Big Data bij het bestrijden van (toekomstige) pandemieën.
Geert van den Enden, algemeen directeur van Ziekenhuis Bernhoven, Het participatiemodel van Ziekenhuis Bernhoven: op een goede toekomst, zoals bekend geworden in twee omvangrijke studies die in juni 2020 uitkwamen? Wat zijn de resultaten tot dusver van de ingezette strategie voor Bernhoven? Hoe kwam dit ziekenhuis, gelegen midden in de grootste brandhaard van de COVID-19besmettingen, door de crisis? Maakt de nieuwe organisatievorm Bernhoven wendbaar genoeg om trendzetter voor de toekomst te worden? Of zal Bernhoven juist moeite krijgen om trendvolger te zijn van de richtingen waarin het zorglandschap zich in de komende tien jaar zal bewegen.
dr. Rob Dillmann, voorz. rvb Isala Ziekenhuis,
Hoe geeft Isala vorm aan quadruple aim, zonder quadruple pain?
Tijdens de coronapandemie worden professionals, zorgorganisaties en het zorgsysteem op een niet mis te verstane manier op de proef gesteld. Tijdens die episode introduceren we versneld nieuwe praktijken, die we vast zouden moeten houden. Drie elementen staan daarin wat mij betreft voorop. Ten eerste de weerbaarheid en flexibiliteit die we aan de dag kunnen leggen als het erop aan komt. Ten tweede de grote waarde van de focus op een specifieke patiëntgroep door een multidisciplinair team met een ruim mandaat. Ten derde de grote betekenis van (versnelde) digitalisering. Centralisatie en regelgeving dus juist niet. Hoe houden we dit geleerde vast?
dr. J. Hagendoorn, chirurg UMC Utrecht, Het St. Antonius Ziekenhuis, het UMC Utrecht, het Meander Medisch Centrum, het Diakonessenhuis Utrecht en Ziekenhuis Rivierenland te Tiel werken nauw samen op het gebied van zeldzame kankersoorten onder de naam Regionaal Academisch Kankercentrum Utrecht (RAKU). Waarom en hoe zij dat doen, legt een voorlichtingsfilm uit. Jeroen Hagendoorn, oncologisch chirurg, is één van de oprichters en drijvende krachten van het RAKU. In zijn voordracht gaat hij in op de ontstaansgeschiedenis, de (bestuurlijke) randvoorwaarden en bereikte professionele resultaten van het RAKU en op het functioneren ervan tijdens de COVID-19crisis. Om te illustreren hoe het RAKU tot innovatie en beter gebruik van middelen heeft geleid, zal Hagendoorn laten zien hoe binnen dit netwerk de inzet van da Vinci operatierobots werd afgestemd en geïntegreerd in de hoog-complexe, oncologische chirurgie. Tenslotte bespreekt Hagendoorn de mogelijkheden van opschaling: Bestaan er in 2030 zeven regionale academische centra?
prof. dr. Bart Berden, voorz. RvB. ETZ Ziekenhuis, Netwerkzorg staat nog steeds in de belangstelling; zonder dat deze ontwikkeling ons in het verleden een concrete en duurzame ontwikkeling heeft opgeleverd. Deze bijdrage gaat in op de kritische factoren van nu, naast illustraties van (creatieve) invulling. Berden put uit drie bronnen van kennis: zijn recente ervaringen met de pandemie in Noord-Brabant, zin langjarige ervaringen in Tilburg met regionale samenwerking en de onderzoeken waaraan hij als hoogleraar leiding geeft.
Ad Melkert, voorzitter Nederlandse vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) met afsluitende inleiding.
COVID-19 heeft de ontwikkelingen in de richting van 2030 voor patiënten, medisch specialisten en ziekenhuisbestuurders in een stroomversnelling gebracht: hoe nu verder?
In deze afsluitende inleiding komt ten eerste de congresvraag aan de orde: Wat hebben ziekenhuizen en medisch specialisten geleerd van de ervaringen sinds het begin van de corona-epidemie? Welke innovaties zijn waarschijnlijk wel en niet duurzaam? De tweede vraag is: welk beleid van ziekenhuizen, MSB’s, zorgverzekeraars en overheid is wenselijk om de gunstige ervaringen breed te faciliteren en eens-maar-nooit-weer-ervaringen tegen te gaan? De derde vraag betreft de actualiteit: Er ligt rond 9 oktober een aantal beleidsnota’s voor: de Houtskoolschets over acute zorg van de regering, de Verkenning Zorg van de SER, de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen en wellicht ook de Contourennota over samenwerking van ziekenhuizen met de eerste lijn en ouderenzorg en over samenwerking tussen ziekenhuizen. Sluiten al deze beleidsdocumenten aan op de eerste en tweede vraag in deze inleiding?
Op 27 oktober vond het congres Hervorming en Ambulantisering van de Geestelijke Gezondheidszorg plaats. De vorm van dit congres was 'blended', wat wil zeggen dat deelnemers konden kiezen om in de zaal aanwezig te zijn, of deze middels een livestream te volgen.
Hier kunt u dezelfde beleving ervaring als deelnemers die dit via de livestream gevolgd hebben. Met dat verschil, dat u hier niet over een chatfunctie kunt beschikken om vragen aan de sprekers te stellen. Daarom wordt deze stream hier tegen een gereduceerd tarief aangeboden.
Het programma:
Waarom actualisering van dit congres dat voorbereid was vòòr de corona tijd?
Aanvankelijk stond dit congres gepland voor het voorjaar 2020. Vanwege de corona-epidemie hebben het Trimbos Instituut en de Guus Schrijvers Academie dit uitgesteld tot 27 oktober 2020. In dat half jaar uitstel traden nieuwe ontwikkelingen in de ggz naar voren vanwege de corona crisis en vanwege ontwikkelingen die ook zonder de uitbraak relevant zijn. Bert van der Hoek, bestuursvoorzitter Trimbos Instituut, heeft al deze ontwikkelingen in een interview met Guus Schrijvers samengevat.
Ontwikkelingen corona crisis
- Het CBS meldt dat het aantal daklozen in Nederland is verdubbeld naar bijna 40.000. De opvang van hen staat onder druk vanwege de coronacrisis.
- Beperkt bezoek en sociaal contact tijdens de corona-uitbraak werken herstel in de ggz tegen.
- Bijna 65 procent van de mensen die al psychische klachten ervaarden vóór de uitbraak van het coronavirus, ziet de klachten toenemen.
- Forse daling van het aantal verwijzingen naar de ggz. De afname varieert van tussen de 25% oplopend tot zelfs 80%. In de individueel gerichte klinische zorg is een daling in verwijzingen van gemiddeld zo’n 50%.
- Ggz-aanbieders ontslaan patiënten vervroegd van behandelafdelingen. De nazorg in de thuissituatie is in tijden van corona echter precair, zeggen professionals.
- Ggz-instellingen bijna allemaal in rode cijfers door coronacrisis
Ontwikkelingen sinds maart 2020 zonder directe relatie met de corona crisis
- De samenwerking tussen de gemeenten en zorgverzekeraars groeit.
- Verschillende ggz-aanbieders geven aan dat ze meer patiënten binnenkrijgen met een forensische achtergrond vanwege de Wet Verplichte GGz.
- De Wet Verplichte ggz is op 1-1-2020 weliswaar in werking getreden en is enige voortgang geboekt maar de wet nog niet volledig geïmplementeerd, aldus de IGJ.
- Directeuren van GGz instellingen dreigen op te stappen vanwege de Wet Verplichte GGz.
- Huidige bekostiging staat samenwerking ggz en sociaal domein in de weg.
- Online-screening halveert wachtlijsten ggz.
- ZonMw start onderzoeksprogramma ggz, dat aansluit aan bij het Bestuurlijk akkoord ggz.
- De contractering tussen ggz-aanbieders en zorgverzekeraars gaat te weinig over de inhoud van zorg. Dat blijkt uit de Monitor contractering ggz 2020 die de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) onlangs heeft gepubliceerd.
Nieuwe titel van het congres
Vanwege bovenstaande recente corona- en niet corona-ontwikkelingen heeft de congrescommissie besloten de titel van het congres langer te maken:
Hervorming en ambulantisering van de geestelijke gezondheidszorg
Toevoeging van het woord hervorming betekent dat we niet alleen kijken naar andere locaties voor te verlenen hulp maar ook wenselijke bestuurlijke veranderingen in wetgeving, bestuurlijke inrichting, financiële regelgeving en samenwerking zorgverzekeraars en gemeenten. Ook de Wet Verplichte GGZ krijgt in de nieuwe opzet meer aandacht.
De uitgenodigde sprekers op 27 oktober blijven grotendeels dezelfde als bij het eerder geplande congres. Wij gaan met hen in gesprek met het verzoek de recente ontwikkelingen ook in hun plenaire inleidingen en parallelsessies mee te nemen.
Verkiezingen maart 2020
Op 15 maart 2021 vinden Tweede-Kamerverkiezingen plaats met daarop volgend een regeerakkoord en weer later een Hoofdlijnenakkoord voor de GGz. Wat moet daarin komen te staan voor de periode 2021 – 2025? Deze vraag zullen wij bij de afsluiting van het congres aan de orde stellen.
En wat doen jullie bij een tweede golf van de corona-epidemie?
Het Trimbos Instituut en de Guus Schrijvers Academie ontwikkelen een plan B voor het geval dat congressen en reizen opnieuw verboden worden vanwege een twee golf van het coronavirus. In die situatie organiseren wij in de week van het congres webinars waarin kennisoverdracht en uitwisseling van ervaringen plaats vinden. Wij roepen deelnemers op om nu alvast in te schrijven en pas te betalen vanaf 10 oktober. Maar laten wij hopen dat fysieke ontmoetingen weer gewoon mogelijk zijn op de datum van het congres.
De oorspronkelijke overwegingen om het congres te houden
Had het congres in het voorjaar 2020 plaatsgevonden, dan hadden wij volstaan met onderstaande tekst. Die geldt nog steeds, maar is uitgebreid met bovenstaande actualisering.
In 2012 sloten VWS en GGz Nederland een akkoord op hoofdlijnen. Daarin staat dat in 2020 het aantal bedden in psychiatrische ziekenhuizen 30% lager moet zijn dan in 2008. Beide partijen maakten geen afspraak over de extra hulp die nodig is buiten het ziekenhuis ten gevolge van die teruggang. Dit afbouwbeleid van intramurale zorg raakte bekend onder de term ambulantisering.
2015 GGz op de schop
In 2015 ging bijna alle ggz buiten de ziekenhuizen op de schop. Jeugdpsychiatrie ging over naar de Wmo evenals delen van beschermd wonen. Praktijkondersteuner GGZ deden hun intree bij huisartsen. GGz Nederland, VWS (en haar beleidsinstanties) en de zorgverzekeraars splitsten de rest van de ambulante ggz op in basis-ggz en gespecialiseerde ggz. Al die nieuwe categorieën kregen eigen betaaltitels, prioriteiten en kwaliteitsindicatoren mee. De Monitor Ambulantisering over dat jaar van het Trimbos Instituut geeft aan dat het regionale speelveld en de regionale aansturing van de zorg als gevolg van de opeenvolgende hervormingen van het zorgstelsel inmiddels zeer complex is geworden., samenwe3king
Gaat het drastisch mis?
Sinds 2015 verschuift de aandacht in politiek en media voor de transities en de ambulantisering van de GGZ naar de vraag of er zaken drastisch mis gaan. Berichtgeving en debatten rond een toename van ‘verwarde personen’ zijn daar een voorbeeld van. Andere voorbeelden betreffen de langer wordende wachttijden en de administratieve belasting van professionals.
De genoemde monitor formuleert een nieuw ambitie voor ambulantisering. Die ambitie is immers niet zozeer te voorkomen dat zaken mis gaan en evenmin dat de bedden met 30% dalen. De ambitie moet zijn: te zorgen dat dingen verbeteren; dat mensen met ernstige psychische aandoeningen meer en betere ondersteuning krijgen bij hun persoonlijke en maatschappelijke herstel en meer in de gelegenheid worden gesteld om een gezond, veilig, sociaal en maatschappelijk leven te leiden.
Vijfde monitor Ambulantisering komt uit
In 2018 verschijnt de meest recente monitor, de vijfde inmiddels. De toonzetting is iets optimistischer dan die uit 2015. De nota toont de volgende bevindingen:
- Over de periode 2012-2017 is in totaal ruim 20% aan klinische plaatsen afgebouwd.
- Deze afbouw resulteerde niet in meer budget voor ambulante zorg. Het waren de ‘lichte’ plaatsen die werden afgebouwd, niet de ‘zware’.
- Op jaarbasis ontvingen in 2017 ruim 1 miljoen ambulante ggz zorg (inclusief POH-ggz).
- het aantal cliënten in de gespecialiseerde ggz is fors afgenomen.
- Er is een aanzienlijke regionale variatie in uitgaven aan intramurale ggz. De verschillen nemen toe.
Er bestaan vele regionale initiatieven gericht op betere samenwerking en zorgvernieuwing de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd constateert in 2018 dat de samenwerking tussen huisarts en GGZ verbetering behoeft; dat door gebrek aan sociale voorzieningen in sommige vanwege de coronacrisis. Regio’s de uitstroom naar GGZ in de wijk stagneert; en dat door gebrek aan passende huisvesting en dagbesteding) er sneller sprake is van terugval.
Het panel Psychisch Gezien wijst op een onveranderde achterstand sinds 2012 in kwaliteit van leven en participatie ten opzichte van de algemene bevolking. De ambulantisering sinds 2012 heeft dat niet veranderd.
Inmiddels is het (bijna) 2020 en is de beleidshorizon voor de afbouw van intramurale bedden bereikt. Wellicht is inmiddels het streefpercentage van 30% beddenreductie gehaald. Kortom, het is tijd voor een interprofessioneel congres op 26 maart 2020 om terug te blikken over de periode sinds 2012 en vooruit te blikken op de periode tot 2030. Het draagt de titel: Ambulantisering ggz: wat gaat goed en wat kan beter? ’s-Morgens gaat het congres over de ontwikkelingen op nationaal niveau. ’s-Middag komt het regionale niveau aan de orde. Tijdens beide dagdelen staan de vragen centraal: Wat gaat goed met de ambulantisering van de ggz en wat kan beter? Aan alle inleiders hebben wij gevraagd om te eindigen met ambities voor de komende tien jaar en niet te blijven hangen in het verleden.
| Product | Prijs |
|---|---|
| Broodje oude kaas | € 7,50 |
| Stamppot van zoete aardappel | € 13,20 |
| Frikandellenbroodje | € 3,50 |
Op 19 november vond het congres: 21ste Nationale Spoedzorgcongres; acute zorg voor, tijdens en na de de corona-crisis plaats. De vorm van dit congres was 'blended', wat wil zeggen dat deelnemers konden kiezen om in de zaal aanwezig te zijn, of deze middels een livestream te volgen.
Hier kunt u dezelfde beleving ervaring als deelnemers die dit via de livestream gevolgd hebben. Met dat verschil, dat u hier niet over een chatfunctie kunt beschikken om vragen aan de sprekers te stellen. Daarom wordt deze stream hier tegen een gereduceerd tarief aangeboden.
Het programma:
Waarom dit corgres:
Het 21ste Nationale Spoedzorgcongres; Acute zorg vòòr, tijdens en na de corona-crisis, een interprofessioneel congres van zorgprofessionals, beleidsmakers en onderzoekers.
Acute zorg vòòr, tijdens en na corona
David Lowe, dat is de naam van de ervaren specialist spoedeisende geneeskunde uit Schotland, die het 21ste, nationale en interprofessionele, congres over spoedzorg op donderdag 19 november opent. Dagvoorzitter van dit congres is Arold Reusken, hoofd van het bureau Landelijk Netwerk Acute Zorg.
Schotland heeft drie kenmerken die belangwekkend zijn voor Nederlandse professionals, beleidsmakers en onderzoekers in het spoedeisende domein. Ten eerste kopen de financiële autoriteiten ambulancezorg, acute huisartsenzorg, spoedeisende hulp van ziekenhuizen als één regionaal pakket in. Ten tweede kennen zij de regionale commissaris voor de acute zorg, die ook in Nederland binnen en buiten het parlement wordt bepleit. Ten derde ontwikkelt Schotland multidisciplinaire standaarden gericht op taakverdeling en met wijsheid doorverwijzen van zorgprofessionals. David Lowe is de drijvende kracht achter deze drie ontwikkelingen die al tien jaar aan de gang zijn. Hij leidt de grote SEH van het Queen Elizabeth University Hospital in Glasgow en doet onderzoek aan de universiteit van deze stad. Verder leidt Lowe het regeringsprogramma voor Innovatie van acute zorg in Schotland. Tevens is hij medisch directeur van het nationale programma van Schotland voor Digital Health and Clinical Informatics.
Ziekenhuizen, huisartsenposten en intensive care …
Na de internationale aftrap door Lowe volgen inleidingen over de Nederlandse acute zorg vòòr, tijdens en na corona van toonaangevende bestuurders van 1. het Isala ziekenhuis, en 2. de huisartsenpost Eemland met haar beeldbel-ervaring. Daarna komen onderzoekers en adviesorganen aan de beurt over de implementatie van recente proefschrift-uitkomsten.
… ook ggz, gehandicaptenzorg en ouderenzorg
Boeiend wordt de voordracht over het advies van Actiz en andere branche-organisaties om te komen tot één regionale crisisdienst voor de geestelijke gezondheidszorg, de gehandicaptenzorg en de ouderenzorg. De participatie van deze zorgsectoren in de Regionale Organen voor Acute Zorg was tijdens corona-pandemie minimaal. Gaat dat veranderen?
In één dag op de hoogte van alle actualiteiten
De middag is bestemd voor het uitwisselen van actualiteiten uit de kring van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care, de Landelijke Huisartsen Vereniging, het onderzoeksbureau IZZ (over de werkbelasting van acute-zorgprofessionals) en regionale zorgcoördinatiecentra. Deelnemers die zelf een actueel onderwerp willen inbrengen, kunnen terecht als flitser en krijgen tien minuten voor hun flitsende verhaal. Dankzij de middag- en ochtendsessies zijn de congresdeelnemers in één dag op de hoogte van vele actualiteiten. Indien in de periode vòòr het congres nieuwe hot topics naar voren komen (bv van VWS de beloofde houtskoolschets), dan zullen de reeds uitgenodigde sprekers hieraan aandacht besteden. Eventueel voegen wij nog een spreker toe.
En wat doe ik de dag na het congres met de nieuwe kennis en ervaringen?
Anna van Poucke is partner van het internationale adviesbureau KPMG. Zij reist de wereld rond met advisering over acute zorg. Zij maakt als het ware een tussenlanding in het stadion Galgenwaard waar het congres plaatsvindt. Van Poucke sluit het congres af. Zij plaatst de actualiteit in Nederland in een internationale context en gaat vooral in op de implementatie van verstandige voorstellen over samenhangende acute zorg. Congresdeelnemers, Van Poucke en dagvoorzitter Arold Reuskens sluiten in een plenaire discussie het congres af met het beantwoorden van de vraag: wat kan ik zelf doen om acute zorg goed en goedkoop te houden en war kunnen andere beleidsmakers, zorgprofessionals en onderzoekers daaraan doen?